20.07.2015
Karta tłumacza polskiego jest dokumentem uchwalonym na posiedzeniu Zarządu Głównego Stowarzyszenia Tłumaczy Polskich 9 października 1993r. zgodnie z wytycznymi uczestników III Zjazdu Delegatów STP, zmienionym 18 czerwca 2005r. uchwałą VII Zjazdu Delegatów STP. Określa ona obowiązki oraz prawa tłumacza.
W myśl rozdziału I, „Obowiązki tłumacza”, tłumacz powinien podejmować się tłumaczenia, jeśli posiada odpowiednie kwalifikacje do wykonania pracy w sposób profesjonalny. Ponosi on również pełną odpowiedzialność za wykonane tłumaczenie. Powinien także dążyć do zachowania wierności wobec oryginału zgodnie z zasadami sztuki przekładu. Tłumacza obowiązuje przestrzeganie tajemnicy zawodowej. Powinien on zachować bezstronność i rzetelnie służyć swymi umiejętnościami idei porozumiewania się między ludźmi. Nie powinien przyjmować zleceń, które mogłyby przynieść ujmę jego godności zawodowej. Tłumacz ma obowiązek stałego doskonalenia swoich umiejętności zawodowych poprzez rozwijanie sprawności językowych i tłumaczeniowych oraz pogłębianie wiedzy ogólnej. Jest on moralnie zobowiązany do przekazywania wiedzy młodszym i mniej doświadczonym kolegom. Nie powinien przyjmować wynagrodzenia poniżej stawek ustalonych przez prawo lub zwyczaje zawodowe. Ponadto tłumacz ma moralny obowiązek okazywania lojalności wobec organizacji zawodowych, broniących jego interesów.
W myśl rozdziału II, „Prawa tłumacza”, tłumacz ma prawo domagać się godziwego wynagrodzenia za dobrze wykonaną pracę. Może również żądać zapewnienia mu godziwych warunków pracy, umożliwiających sprawne tłumaczenie ustne i pisemne, a także udostępnienia mu materiałów, umożliwiających poprawne wykonanie tłumaczenia pisemnego lub ustnego. Tłumacz ma prawo domagać się przestrzegania prawa autorskiego, w tym prawa do umieszczenia nazwiska na publikowanym tłumaczeniu, zachowania integralności tłumaczenia i uzyskania przewidzianych przez prawo korzyści majątkowych. Może odmówić wykonania tłumaczenia, jeśli przekracza ono zakres jego wiedzy albo sprawności językowych czy tłumaczeniowych, jeśli proponowany termin uniemożliwia mu jego rzetelne wykonanie, jeśli nie pozwalają mu na to uprzednio podjęte zobowiązania lub jeśli narzuca się mu interpretację oryginału sprzeczną z jego przekonaniami, zasadami sztuki przekładu lub uznanymi normami. Tłumacz ma również prawo odmówić tłumaczenia na język niebędący jego językiem ojczystym bez zapewnienia niezbędnej konsultacji z kompetentnym rodzimym użytkownikiem języka. W końcu tłumacz może oczekiwać ochrony swoich praw zawodowych, moralnych i materialnych przez zawodowe organizacje tłumaczy.
