Repertorium

Zgodnie z Ustawą o zawodzie tłumacza przysięgłego każdy tłumacz przysięgły zobowiązany jest do prowadzenia repertorium, w którym odnotowuje sporządzanie i poświadczanie tłumaczeń z języka obcego na język polski i odwrotnie, sprawdzanie i poświadczanie tłumaczeń sporządzonych przez inne osoby, sporządzanie poświadczonych odpisów pism w języku obcym, sprawdzanie i poświadczanie odpisów pism sporządzonych w języku obcym przez inne osoby, a także dokonywanie tłumaczenia ustnego. Tłumacze przysięgli powinni prowadzić repertorium zgodnie z poniższymi zasadami.

Pierwsza rubryka repertorium opatrzona skrótem „Lp” jest numerem kolejnym wpisu do repertorium. Liczba porządkowa powinna być pisana cyframi arabskimi, którymi oznacza się wpisy dokonywane od pierwszego do ostatniego dnia danego roku, dla każdego roku oddzielnie.

Data przyjęcia zlecenia oraz zwrotu dokumentu wraz z tłumaczeniem znajduje się w rubryce drugiej repertorium, nazywanej „Data zlecenia” oraz „Zwrot dokumentu”. Zarówno data zlecenia, jak i data zwrotu dokumentu wraz z tłumaczeniem powinny być podane cyframi arabskimi w pełnej formie, tj. z uwzględnieniem dnia, miesiąca i roku.

W rubryce „Oznaczenie zleceniodawcy albo zamawiającego wykonanie oznaczonego tłumaczenia” można podać imię i nazwisko osoby będącej przedstawicielem osoby prawnej lub firmy. Umieszczanie tu adresy zleceniodawcy lub zamawiającego nie jest obowiązkowe.

W rubryce „Nazwa, data i oznaczenie dokumentu”, jeśli nazwa dokumentu w ogóle nie występuje, należy wpisać rodzaj dokumentu, określając go według własnego uznania (np. zaświadczenie).

„Data dokumentu”, podobnie jak w innych rubrykach, powinna być pełna, tj. podająca cyframi arabskimi dzień, miesiąc i rok.

Poprawny wpis w rubryce „Język, w którym sporządzono dokument” powinien zawierać każdorazowo co najmniej skróconą nazwę każdego języka, nawet jeśli tłumacz ma uprawnienia do tłumaczenia tylko na jeden język obcy i z tego języka.

W rubryce „Osoba lub instytucja, która sporządziła dokument” niewymagane jest odnotowanie adresu ww. osoby lub instytucji.

Jeżeli rodzaj dokumentu nie jest podany w jego nazwie, a jego stan wykazuje zniszczenie lub ogólną nieczytelność, należy podać te dane w rubryce „Uwagi o rodzaju, formie i stanie dokumentu”. Zawsze trzeba również w tej rubryce stwierdzić, czy dokument jest w formie oryginału, czy tekstu niesygnowanego (kopii, wydruku faksu, skanu itp.).

Wpis w rubryce „Rodzaj wykonanej czynności i język tłumaczenia” ma określić czynność wykonaną przez tłumacza przysięgłego (tłumaczenie pisemne, ustne, poświadczenie, odpis).

Wpis w rubryce „Liczba stron tłumaczenia” ma określić cyframi arabskimi wyłącznie liczbę stron tłumaczenia pisemnego bez podawania liczby znaków na stronie obliczeniowej.

Rubryka „Liczba sporządzonych egzemplarzy” ma obejmować wszystkie egzemplarze pod jednym numerem wpisu, obejmującym również pierwszy egzemplarz i odnosić się do stawki dowolnie ustalonej przez tłumacza w ramach cen wolnorynkowych.

Wpis w rubryce „Opis tłumaczenia ustnego wskazujący datę, miejsce, zakres i czas trwania tłumaczenia” obejmuje określenie daty, miejsca, czasu trwania i zakresu tłumaczenia ustnego.

W rubryce „Wysokość pobranego wynagrodzenia” należy bezwzględnie odnotować wysokość faktycznie pobranego wynagrodzenia.

W rubryce „Informacje o odmowie wykonania tłumaczenia na rzecz podmiotów, o których mowa w art. 15, zawierające datę odmowy, określenie organu żądającego tłumaczenia oraz przyczynę odmowy tłumaczenia” należy podać pełną nazwę organu, który zażądał wykonania tłumaczenia, jeśli żądanie to zostało utrwalone na dowolnym nośniku, takim jak wiadomość poczty elektronicznej, faks lub list polecony. Wpis przyczyny odmowy wymaga udokumentowania oraz okazania tej dokumentacji osobie kontrolującej repertorium TP w imieniu wojewody.

Repertorium może być prowadzone zarówno w formie papierowej, jak i elektronicznej. Należy pamiętać, że tłumacz przysięgły prowadząc repertorium, niezależnie w jakiej formie, powinien podjąć takie działania w zakresie jego prowadzenia, które umożliwią uprawnionemu organowi dokonanie w każdym czasie kontroli jego repertorium.